Artemis II to zaplanowana misja załogowa programu Artemis, której celem jest wysłanie czteroosobowej załogi na okołoksiężycową trasę i powrót na ziemię.
To testowy lot kapsuły Orion i rakiety Space Launch System (SLS) z ludźmi na pokładzie — krok przygotowawczy przed lądowaniem planowanym w kolejnych misjach programu.
Kiedy start i dlaczego daty się zmieniają?
NASA dotąd określa misję jako zaplanowaną „nie później niż” na kwiecień 2026, ale urzędnicy i media informują, że trwają prace pozwalające przyspieszyć start i otworzyć okno startowe już na 5 lutego 2026 r.
Różnice w komunikatach wynikają z charakteru przygotowań: integracja rakiety, testy systemów i warunki operacyjne determinują ostateczny termin — stąd podawane są zarówno daty „do” (kwiecień 2026), jak i możliwe wcześniejsze okna w lutym. Podane daty są bezwzględne i odnoszą się do kalendarza 2026 roku.
Kto poleci w załodze i jakie są cele naukowe?
Załoga Artemis II składa się z czterech astronautów: trzech z NASA i jednego z Kanadyjskiej Agencji Kosmicznej. Podczas około 10-dniowego lotu załoga sprawdzi działanie systemów podtrzymywania życia, nawigacji i komunikacji na odległościach poza niską orbitą okołoziemską.
Misja ma potwierdzić, że Orion i SLS działają poprawnie z ludźmi na pokładzie, dostarczając krytycznych danych przed pierwszym lądowaniem załogowym planowanym w ramach Artemis III.
Technologia i profil lotu
Start nastąpi z kosmodromu Kennedy Space Center na rakiecie SLS Block 1, z kapsułą Orion jako statkiem załogowym.
Planowane jest krótkie wejście na wysoko-ekscentryczną orbitę ziemi w celu przeprowadzenia kontroli systemów i demonstracji zbliżeń do górnego stopnia rakiety, a następnie wykonanie manewru translunarnego — trajektorii powrotnej (free-return) wokół księżyca i bezpiecznego powrotu do ziemi.
Testy obejmą także zachowanie termiczne i osłonę termiczną przy wejściu w atmosferę po powrocie.
Znaczenie naukowe i programowe
Choć Artemis II nie przewiduje lądowania ani zbierania próbek, jej znaczenie naukowe i technologiczne jest duże: misja umożliwi walidację procedur załogowych w dalekiej przestrzeni kosmicznej, sprawdzenie systemów medycznych i operacyjnych oraz zebranie danych potrzebnych do planowania dłuższych pobytów na księżycu i dalszych misji załogowych (w tym przygotowań do eksploracji Marsa).
Ponadto sukces tej misji zwiększy zaufanie do komponentów wykorzystywanych w następnych, bardziej zaawansowanych lotach programu Artemis.
Ryzyka, wyzwania i transparentność komunikacji
Historia rozwoju SLS i Oriona pokazuje, że opóźnienia i techniczne problemy są częścią ambitnych programów kosmicznych.
NASA podkreśla, że bezpieczeństwo załogi jest priorytetem, dlatego harmonogramy mogą ulegać korektom. Jednocześnie otwarte briefingi i publikacje naukowe z testów (w tym modyfikacje osłony termicznej po Artemis I) świadczą o naukowej i inżynierskiej transparentności procesu przygotowań.
Co to oznacza dla nauki i społeczeństwa?
Artemis II jest testem systemów i procedur, które mają umożliwić powstanie stałej infrastruktury badawczej wokół i na Księżycu.
Nawet jeśli sam lot ograniczy się do przelecenia wokół księżyca, z punktu widzenia naukowego i technologicznego to wydarzenie ma charakter przełomowy: to pierwszy w pełni zintegrowany test ludzi i nowych systemów poza niską orbitą ziemską od czasów programu Apollo, a więc kluczowy etap na drodze do trwałej obecności człowieka w przestrzeni kosmicznej.