Hwasongpho-16Na, znany również jako Hwasong-16B, to północnokoreański pocisk balistyczny średniego zasięgu (IRBM) napędzany paliwem stałym, wyposażony w hipersoniczny pojazd szybujący (HGV).
Jego istnienie zostało ujawnione w 2024 roku, a pierwsze testy przeprowadzono w kwietniu tego samego roku.
Konstrukcja i rozwój
Hwasongpho-16Na jest dwustopniowym pociskiem na paliwo stałe, o szacowanej długości 20-21 metrów i średnicy 2,1-2,3 metra. Oficjalnie jest transportowany i odpalany z siedmioosiowej mobilnej wyrzutni (TEL) wyposażonej w osłonę chroniącą HGV do momentu startu.
Pocisk jest zimno startowany za pomocą generatora gazu, który wyrzuca go z wyrzutni przed zapłonem silnika.
Testy i osiągi
Pierwszy test Hwasongpho-16Na odbył się 2 kwietnia 2024 roku. Według północnokoreańskich źródeł, pocisk osiągnął zasięg 1000 km i maksymalną wysokość 101,1 km, wykonując manewr „pull-up” do wysokości 72,3 km.
Jednak oceny południowokoreańskie i japońskie wskazywały na zasięg odpowiednio 600 km i 650 km, co sugeruje, że test HGV mógł nie być w pełni udany.
Znaczenie strategiczne
Wprowadzenie Hwasongpho-16Na stanowi istotny krok w rozwoju północnokoreańskich zdolności rakietowych. Pociski na paliwo stałe są bardziej mobilne i mogą być szybciej odpalane niż ich odpowiedniki na paliwo ciekłe, co zwiększa ich przeżywalność i zdolność do unikania wykrycia.
Dodatkowo, zastosowanie hipersonicznego pojazdu szybującego utrudnia przechwycenie pocisku przez systemy obrony przeciwrakietowej, zwiększając potencjalne zagrożenie dla celów w regionie.
Reakcje międzynarodowe
Testy Hwasongpho-16Na spotkały się z potępieniem ze strony społeczności międzynarodowej. Japonia i Korea Południowa wyraziły obawy dotyczące stabilności regionalnej, a Stany Zjednoczone wezwały do zaprzestania dalszych testów rakietowych przez Koreę Północną.
Działania te są postrzegane jako naruszenie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ, zakazujących Pjongjangowi testów balistycznych.
Podsumowanie
Hwasongpho-16Na reprezentuje zaawansowany etap w programie rakietowym Korei Północnej, łącząc technologie paliwa stałego z hipersonicznym pojazdem szybującym.
Mimo pewnych niejasności co do pełnych możliwości bojowych tego systemu, jego rozwój podkreśla dążenie Pjongjangu do wzmocnienia swojego potencjału militarnego i stanowi wyzwanie dla regionalnych systemów obrony przeciwrakietowej.
