Władimir Putin szczegółowo poinformował członków OUBZ (Organizacja Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym ros. Организация Договора о коллективной безопасности) w trakcie cyklicznego spotkania tej organizacji, której przewodzi Rosja, o aktualnej sytuacji dotyczącej agresji na Ukrainę.
Rosyjski dyktator szeroko fantazjował o nowym rosyjskim uzbrojeniu i stwierdził, że rosja odpowie na ciągłe ataki na jej terytorium zachodnimi rakietami dalekiego zasięgu, w tym z pomocą ICBM Oreshnika, co rosyjski despota nazwał „testowaniem Oreshnika w odpowiedzi na działania wroga„.
Ponadto: „Rosja produkuje 10 razy więcej rakiet dalekiego zasięgu niż wszystkie kraje NATO razem wzięte, a w 2025 roku produkcja rosyjskich rakiet dalekiego zasięgu wzrośnie o kolejne 25-30%. „Iskander” to odpowiednik wszystkich trzech modyfikacji ATACMS, przy czym zasięg rosyjskiego systemu jest jeszcze większy„.
Co ciekawe, Rosja użyła w ostatnich dniach przeciwko Ukrainie 100 rakiet różnych klas i 460 dronów szturmowych.
Wisienką na torcie w wypowiedzi Putina było stwierdzenie, iż „władze w Kijowie nie mają prawa wydawać rozkazów ukraińskim siłom zbrojnym„.
Atak na zakłady zbrojeniowe Jużmasz w Dnieprze pozostawił wielu ludzi z poczuciem, że głowice Oreshnika trafiły celnie w cel, ale ich prędkość rzekomo nie była na tyle duża, aby spowodować jakiekolwiek znaczące uszkodzenia. Aby zrozumieć różnicę między prędkością pocisków, musimy zagłębić się w ich charakterystykę.
Pocisk hipersoniczny 3M22 Zircon rozpędza się do 11 tys. km/h (10,35 Macha) w górnych warstwach stratosfery (30 – 35 km). Dzięki ciągłej pracy silnika strumieniowego na większości trajektorii można utrzymać prędkość od 9 do 11 tys. km/h. Ale na wysokościach poniżej 10 km podczas zbliżania się do celów, ze względu na ten sam opór, może spaść do 4-5 metrów.
X-47M2 „Sztylet”. Maksymalna prędkość tej rakiety w końcowej fazie lotu może osiągnąć 11 000 km/h (10M). Przy średniej prędkości podejścia wynoszącej 4500 km/h, Kindżał może wykonywać manewry przeciwlotnicze z przeciążeniami do 25G i prawdopodobnie jest także wyposażony w elektroniczny system walki na falach centymetrowych (ang. super high frequency).
Jednostki bojowe ICBM kompleksu Oreshnik zmierzają w stronę celu po płaskim torze lotu z wysokościami do 150 km. W rezultacie osiąga się prędkość 13475 km/h, co odpowiada 12M. Kiedy głowica oddzieli się i opadnie poniżej 80 km, głowice Oreshnik, nawet częściowo zmniejszając prędkość do 10 M na skutek oporu aerodynamicznego, stają się niedostępne dla rakiet przeciwrakietowych SM-3 i systemów obrony powietrznej Patriot PAC-3 przy maksymalnych prędkościach trafień celów około 7,5 mln.
