W czwartek, 16 stycznia 2025 roku, podczas siódmego lotu testowego rakiety Starship firmy SpaceX doszło do poważnej awarii. Statek kosmiczny stracił łączność z bazą i rozpadł się w powietrzu. Mimo to, pierwszy człon rakiety, Super Heavy, po raz drugi w historii udanie wylądował, przechwycony przez mechaniczne ramiona.
Start odbył się o godzinie 23:30 czasu polskiego z kosmodromu SpaceX w Boca Chica, Teksas. Po pomyślnym odłączeniu od modułu nośnego Super Heavy i około ośmiu minutach lotu, Starship na wysokości 146 km nad ziemią, poruszając się z prędkością ponad 17 tys. km/h, przestał przesyłać dane i został uznany za stracony.
Dan Huot, prowadzący transmisję SpaceX, poinformował: „Straciliśmy telemetrię ze statku, więc to znaczy, że nie mieliśmy z nim kontaktu. W tym momencie zakładamy, że statek został stracony”.
Firma potwierdziła później, że Starship doświadczył „nieplanowanego szybkiego demontażu”, co w branżowym żargonie oznacza jego rozpad.
Przyczyną awarii był prawdopodobnie wyciek ciekłego tlenu, który doprowadził do wzrostu ciśnienia i w konsekwencji do rozpadu rakiety. Elon Musk, założyciel SpaceX, wskazał na ten problem jako źródło niepowodzenia misji we wpisie na platformie X.com.
Mimo niepowodzenia misji Starshipa, po raz drugi w historii firmie udało się lądowanie pierwszego stopnia rakiety. Super Heavy powróciła w miejsce startu i została złapana w powietrzu przez mechaniczne ramiona.
Federalna Administracja Lotnictwa (FAA) tymczasowo przekierowała loty komercyjne nad Zatoką Meksykańską z powodu spadających szczątków, jednak normalne operacje lotnicze zostały szybko wznowione.
SpaceX podkreśla, że testowana rakieta była eksperymentalnym pojazdem z nowymi elementami wprowadzonymi po wcześniejszych próbach. Firma planuje przeanalizować dane z lotu, aby zrozumieć przyczyny awarii i poprawić niezawodność Starshipa w przyszłości.
Starship to dwustopniowa megarakieta mierząca 123 metry. Jej pierwszy stopień, Super Heavy, jest napędzany przez 33 silniki metanowo-tlenowe Raptor, a drugi stopień, będący właściwym statkiem kosmicznym, posiada 6 podobnych silników.
W założeniu rakieta ma wynosić największe ładunki na orbitę i znacząco zmniejszyć koszty takiego transportu. Jedna z wersji statku ma również zostać wykorzystana do lądowania na Księżycu w ramach misji Artemis III.
